Wywiad z MarTHą z Raju Ocen

W przeciągu ostatnich paru miesięcy chyba każdy z nas słyszał o Raju Ocen, choć nie zawsze w najbardziej pozytywnym świetle. Uznałam zatem, że czas wreszcie poznać odpowiedzi na przynajmniej niektóre z pytań, którymi ocenialnię zasypano. Przyznaję też, że gdybym mogła, przedstawiłabym o wiele dłuższy wywiad, gdyż nie zdążyłam zapytać o wszystko, co mnie ciekawiło. Zapraszam tedy do lektury rozmowy z właścicielką Raju, MarTHą.

(Chiyo): Raj Ocen jest stosunkowo młodą ocenialnią, a jednak wiele z nowopowstałych ocenialni nie dochodzi nawet do tych dziewięciu miesięcy, które Raj już ma. Co robisz, aby utrzymać go przy życiu?

(MarTHa): Może zacznę od tego, że utworzenie Raju było przemyślaną decyzją. Naprawdę, nie wiem, co jest receptą na utrzymanie przy życiu ocenialni. Może po prostu zależy mi na tym i nie poddaję się? Raj przechodził wiele kryzysów, a ja zawsze wierzyłam, że się z tego podniesiemy. Zresztą, mam nadzieję, że Raj będzie istniał jeszcze długi czas.

Kryzysów na Raju faktycznie było ostatnio sporo. Jakie nauki z nich wyciągnęłaś?

Przede wszystkim żeby się nigdy nie poddawać, tylko wyciągać wnioski, poprawiać się, ulepszać coś i iść dalej. Dostałam wiele cennych rad od bloggerów i myślę, że większość wykorzystałam. Nauczyłam się również podchodzić do niektórych rzeczy z większym dystansem.

Większość czyli co dokładnie?

Na przykład poprawiłyśmy kryteria, zmieniłyśmy szablon, wiele zakładek uległo zmianie, zamieniłyśmy archiwum na szeroką listę… Myślę, że jeżeli chodzi o moje oceny, też wiele się poprawiło dzięki cennym radom.

A co z drobnymi sprawami, jak błędy, które wytykano parokrotnie, ale nadal się pojawiają? Na przykład pleonazm „podsumowanie miesiąca styczeń”. Czy tego typu drobiazgi to przeoczenia czy coś bardziej niepokojącego?

Cóż, wiele rzeczy jeszcze często mi umyka. Ciągle uczę się prowadzenia RO. Myślę, że większość tych przeoczeń wynika z tego, że odkładam niektóre sprawy na później, a potem zwyczajnie o nich zapominam. Tym bardziej, że spraw jest coraz więcej. Myślę więc, że nie jest to nic niepokojącego.

Rozumiem. Wspomniałaś wcześniej, że założenie ocenialni było decyzją przemyślaną. Oceniałaś gdzieś kiedyś wcześniej?

Nie, nie oceniałam nigdy wcześniej. Muszę przyznać, że bałam się podjąć ryzyko. Myślę, że nie chciałam dołączyć do żadnej ocenialni, ponieważ myślałam, że nikt nie przyjmie mnie bez doświadczenia. Teraz wiem, że zapewne się myliłam. Jednak wcale nie żałuję podjęcia decyzji o założeniu swojej własnej ocenialni.

W takim razie skoro nie miałaś doświadczenia, w jaki sposób decyzja o założeniu Raju była przemyślana?

Rozważałam to przez wiele dni. Zastanawiałam się czy nie przejdzie mi ochota na prowadzenie ocenialni po kilku dniach czy tygodniach. Oczywiście, nie mogłam wiedzieć tego na sto procent. W zasadzie, podjęłam też trochę ryzyka. Nigdy wcześniej nie przejawiał się u mnie słomiany zapał, chętnie pomagałam ludziom, kochałam czytać opowiadania, miałam odpowiednią ilość czasu, no i pozytywne nastawienie. Miałam nadzieję, że to wystarczy.

Czy na tym etapie myślałaś o takich sprawach jak na przykład rekrutacja: jak by przebiegała, czego od stażystów oczekiwać i temu podobne? Czy raczej postanowiłaś wypróbować to w praniu?

Nie, nie. Przygotowałam wcześniej taki ,,projekt'' na wszystkie zakładki. Myślałam, że w ogóle nie będzie chętnych na stażystów (i na początku trochę tak było). Jednak już wcześniej miałam zarys tego, jakie osoby chcę przyjmować. Jeżeli chodzi o takie sprawy, to wszystko miałam przygotowane już wcześniej.

Jak w takim razie, skoro nie miałaś doświadczenia w ocenianiu, wybierałaś stażystów na samym początku? Miałaś jakieś wytyczne co do tego, na przykład, na co zwracać uwagę w ich próbnych ocenach?

Porównywałam je do poziomu jakim sama pisałam. Oczywiście, podpatrywałam też trochę stażystów na innych ocenialniach. Najważniejsze dla mnie było to, aby stażysta był ,,do dyspozycji'', żeby przestrzegał regulaminów i żeby jego oceny były takie dobre jak moje.

Na stażystach z jakich innych ocenialni się wzorowałaś?

Tych z najpopularniejszych ocenialni. Pamiętam, że był to Fair Gaol, wtedy jeszcze na Onecie. Nicków tych stażystów już nie pamiętam, niestety.

Czy są jakieś ocenialnie, do których aspirujesz? Takie, które czytasz i myślisz, że też chciałabyś, aby na Raju widniały równie dobrze napisane oceny lub nawet podpatrujesz, co inni oceniający robią, że ich oceny są tak pomocne dla autorów?

Jest kilka takich ocenialni. Obecnie: Krytyczne Oceniajace, Cukiernia Krytyki, Szczere i Sprawiedliwe. Na inne wchodzę rzadziej. I tak, często marzę, żeby pisać tak dobrze jak inni oceniający i ciągle nad tym pracuję, ale wiem, ze jeszcze długa droga przede mną i przed RO. W końcu większość tych ocenialni posiada długi już staż i doświadczenie, o którym RO może pomarzyć.

Każdy kiedyś nabywał doświadczenie, nikt się z nim nie urodził. Patrząc zatem na innych, co jeszcze konkretnie powinno się, według Ciebie, zmienić na Raju, aby był lepszy?

Na pewno oceny. Myślę też, że załoga powinna być niezmienna przez jakiś czas. Co chwila dochodzą i odchodzą oceniające, więc trudno utrzymać nam luźną atmosferę.

„Na pewno oceny” to dość ogólna odpowiedź – co dokładnie w tych ocenach mogłoby je poprawić?

Powinny być na wyższym poziomie: zawierać więcej rad, być dłuższe. Oczywiście, cały czas się tego uczę i myślę, że to widać – porównując moją pierwszą ocenę z ostatnią. Nie wszystko potrafię jeszcze ubrać w słowa tak, jak bym chciała.

A wpływ humoru na ocenę? To też byś zaliczyła?

Nie, po prostu staram się oddzielać życie od życia wirtualnego. Jeżeli nie umiem nad tym zapanować, to zwyczajnie nie siadam i nie próbuję pisać oceny. Staram się, aby oceniany blog nigdy nie ucierpiał przez mój humor.

A jednak w Twoim opisie oceniającej widnieje oświadczenie, że Twój „humor również wpływa na ocenę”.

Tak, wpływa, ale tylko wtedy, kiedy wejdę na bloga i, na przykład, już na belce zobaczę jakiś karygodny błąd.

I co wtedy robisz?

Nie zamierzam wtedy odchodzić od komputera i czekać aż mi „minie”, tylko piszę o tym autorowi, starając się robić to w jak najdelikatniejszy sposób. Wtedy nie mam też żadnych skrupułów, by dać autorowi mniej punktów, niż zamierzałam na początku, przed tym karygodnym błędem.

To może w takim wypadku warto przeredagować opis, aby oddawał dokładnie to, co chcesz przekazać i nie pozostawał aż tak wiele miejsca do interpretacji?

Zamierzam to zrobić, ale odkładam na później. Zresztą, zawsze będą takie rzeczy, które można będzie interpretować na wiele sposobów.

Jednak jako oceniająca nie uważasz, że przynajmniej w swoim opisie powinnaś tego unikać? Aby potencjalny oceniany wiedział, czego może się spodziewać? W końcu ogólne, podatne na milion interpretacji fragmenty w opisie mogą być znakiem, że w ocenie także nie zawrzesz zbyt wielu konkretów.

Opis nie był zmieniany od dawna. Masz rację, że mój własny opis jest główną wizytówką, dlatego właśnie zamierzam w najbliższym czasie zająć się moją podstroną.

Jeszcze jedna rzecz mnie ciekawi: nieobowiązkowy punkt regulaminu proszący o podanie wieku ocenianego. Dlaczego się tam znajduje? Jakie było pierwotne założenie tej prośby?

Zawsze lepiej wiedzieć, z kim ma się do czynienia. Tu nie chodzi o to, żeby wygarnąć komuś, że pisze fatalnie, jak na swój wiek, tylko żeby mieć pojęcie z kim się obcuje. Zresztą punkt ten nie jest obowiązkowy i jeżeli ktoś nie poda go w zgłoszeniu, nie robimy z tego powodu problemów.

Ale jeśli ktoś zgodzi się podać swój wiek, to o wiele trudniej spojrzeć na jego tekst obiektywnie, bez porównywania do tego, czego oczekujemy od osób w danym wieku. Nie sądzisz, że ocenianie czyjegoś bloga powinno przynajmniej starać się być obiektywne, oceniać wyłącznie według tego, co znajduje się na blogu, bez względu na to, kim jest autor czy ile ma lat?

Wydaje mi się, że nie przeszkadza to w obiektywnej ocenie. Wiadomo, że bierzemy pod uwagę w dziewięćdziesięciu dziewięciu procentach to, co jest na blogu.

W takim razie dlaczego, chociaż pole nie jest obowiązkowe, na początku ocen wypisywana jest kategoria wiek, nawet kiedy jest pusta? Dlaczego nie zostanie po prostu pominięta, zamiast na początkach oceny pisać "Wiek: ?"?

W zasadzie nie widzę różnicy. Wydaje mi się, że wypełniamy formularz, który zawsze znajduję się na początku oceny, aby ktoś nie zarzucił nam pominięcia.

To na szybkie zakończenie: „W ogniu pytań” – pięć pytań, pięć szybkich odpowiedzi.

Dobrze.

Z oceny którego bloga nauczyłaś się najwięcej o pisaniu lub o ocenianiu?

Myślę, że najważniejsze były te pierwsze blogi, które oceniałam. Nie mam takiego wybranego bloga. Myślę, że dzięki wszystkim dużo się nauczyłam i poszerzyłam moją wyobraźnię.

Dlaczego akurat tematyka niebiańska?

Po prostu nie było ocenialni o takiej tematyce, a kojarzyła mi się ona pozytywnie. Zresztą, anioły od zawsze kojarzyły mi się z pozytywnymi cechami. A oceniające mają być takimi aniołami dla ocenianych.

Co w końcu wyrosło z Kulfona?

Kulfon był małym, miłym zwierzaczkiem, a wyrosło z niego szatańskie kocisko.

Gdybyś mogła sprawić, że cała Polska przestanie popełniać jeden błąd językowy, co by to było?

Przecinki. Wydaje mi się, że dla większości stanowią duży problem.

I ostatnie: czy widzisz siebie szefującą na Raju Ocen za dwa lub trzy lata?

Tak, myślę, że jeżeli życie prywatne mi na to pozwoli, to nigdy nie chciałabym opuszczać Raju.



Przy okazji życzę wszystkim przedstawicielkom płci pięknej wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Kobiet!