Wywiad z analizatornią: Karny Kaktus

Nie da się ukryć, że do Internetów, a zwłaszcza do blogosfery, wpłynął nowy statek – analizy. Do tej pory była to kategoria poboczna, niekiedy nawet rebeliancka, a na pewno pogardzana przez większość blogowiczów. Wiatr się jednak zmienił i analizy powoli, acz stanowczo zagościły w blogosferze i nie pozwalają zepchnąć się na margines.

Natchniona prośbami i apelami, które pojawiły się na Katalogu, jak i osobistą chęcią poznania, postanowiłam przeprowadzić dla Was wywiad z jedną z bardziej sławnych i wiodących analizatorni, która (na domiar złego) zajmuje się analizowaniem ocen. Chodzi oczywiście o Karnego Kaktusa.

Tworzą ją dwie panie – Deneve, która jest Matką Założycielką i die_Kreatur. Możecie je również znać z ocenialni Pomackamy. 

Karny kaktus. Na pierwszy rzut oka, nazwa kojarzy się z innym, bardzo dobrze znanym „karnym k****em”. Czy ten zabieg był celowy, czy wyszło to zupełnie przez przypadek?

(Deneve)  Zabieg był jak najbardziej celowy. Poza tym wszyscy (prawda?!) lubią kaktusy! Karny Kaktus miał z założenia kojarzyć się z czymś już znanym.

Skąd pomysł na analizowanie oceniających? Kiedy i w jakich okolicznościach doznałyście natchnienia?

(die_Kreatur)  Od dawna lubię ocenialnie, analizatornie i obcowanie z głupotą.

Natchnienie przyszło, gdy Kura z Biura wyciągnęła na forum jedną wyjątkowo złą ocenialnię z wyjątkowo agresywną załogą. Cała brać forumowa zainteresowała się tym cudem, więc ku uciesze ludu powybierałam z ocen co lepsze fragmenty... A gdy tego samego dnia ktoś znalazł drugą, równie upojną (Dark Evaluation bodajże), stwierdziłam, że mam Misję.

(Deneve) Myślę, że „naszło mnie” po kolejnej ocenie mojego bloga, w której oceniająca rozbebeszyła treść opowiadania, przeskakując z pierwszego do piątego rozdziału i tak dalej... oczywiście później były jeszcze wielkie pretensje o to, że oceniająca nie mogła połapać się w wydarzeniach i chyba właśnie to przelało czarę goryczy.

Powiedzmy sobie szczerze – w „Oceanosferze” są osoby, które do oceniania się nie nadają. I często trzeba im to uświadomić. Krzesłem. W twarz... no, w tym wypadku Kaktusem.

Robicie to „ku uciesze ludu”, czy to Wasz sposób na pokazanie błędów oceniających?

(Deneve) Chyba odrobinę jedno i drugie. Oczywiście priorytetem jest wytknięcie błędów, ale wiadomo, że przyjemniej przyswaja się, jeśli coś jest jednocześnie zabawne.

(die_Kreatur) Jak Musierowicz. “Bawiąc, uczyć.” Analizy są bardziej “ku uciesze ludu” (w przeciwieństwie do komentarzy pod ocenami), dlatego ważny jest element humorystyczny.  Plusem formuły analiz jest to, że uwrażliwiają bloggerów na głupotę oceniających. W ten sposób jakoś podnosi się poziom świadomości.

Deneve, czy uważasz, że ocenianym osobom jest do śmiechu?

(Deneve) Raczej trafiamy na takie “kfiatki”, że mało który “oceniany” potrafi podejść do swojego Kaktusa z odpowiednim dystansem, przyjrzeć się temu i powiedzieć “kurczę, faktycznie coś trzeba poprawić”. Głównie wyławiamy oceniających przekonanych o swej nieomylności. Ale mamy też na chwilę obecną piękny spam pod ostatnim postem! Prawdopodobnie ktoś nie wytrzymał ciśnienia, ale przecież nie będziemy pokazywać palcem... Chociaż zdarzały się też sytuacje, w których fala oburzenia lądowała na moim GG.

(die_Kreatur) Oceniający albo epicko się pultają, albo piszą, jak bardzo ich to śmieszy i jak bardzo mają to gdzieś. Jednym z pięknych przykładów  na urażonego ego – co prawda z czasów dla mnie przedkaktusowych – jest panna, która przez... trzy miesiące?, regularnie wysyłała mi obraźliwe anonimy na maila.

Macie swoje ulubione złe ocenialnie, czy oceniających, których poczynania śledzicie?

(Deneve) TAK. TAK. TAK. Osobiście czytam nałogowo ocenki Lo li z ocenialny-blogow (czy jak to tam się pisze). Polecam ten towar.

(die_Kreatur) Nie, jeszcze nie mogę równać się z Sauronem. Pod stałą obserwacją mam chyba tylko Szczere i Sprawiedliwe. Chociaż... często zaglądam też na Shiibuyę, Krytykę Dla Odważnych, Ostrze Krytyki, Pałę Przeznaczenia... Raczej liczę na wszechwiedzę Foruma i zasłużony wątek „Propozycje ocenialni”.

(Deneve) I to u ciebie jest „tylko”...?

(die_Kreatur) No tak. Co innego przeczytać jedną czy dwie ocenki w miesiącu, co innego śledzić regularnie. Internet w telefonie to cudowne rozwiązanie, zwłaszcza, gdy się długo dojeżdża.

Obserwujecie te blogi z nadzieją na poprawę oceny, czy jednak czyhacie na kolejne potknięcia?

(Deneve) Osobiście raczej liczę na to, że oceniający wyciągnie jakieś wnioski (wbrew powszechnej opinii Morth naprawdę ze swojego Kaktusa COŚ wyniósł)... Niestety głównie albo Kaktus jest bez skutku, albo zabija daną ocenialnię.

(die_Kreatur) Ja zawsze mam nadzieję, ale nadzieja matką głupich. Chciałabym, żeby oceniający zmądrzeli, żeby nauczyli się pisać poprawnie, żeby nauczyli się oceniać tak, żeby móc innych nauczyć pisać... Dlatego komciam, dlatego czasami nawet rozbudowane maile z poradami wysyłam... Wcale nie dlatego, że jestem istotą złą do szpiku kości, bez serca, uczuć i empatii ... *zerka na Deneve* Wypadłam przekonywująco?

(Deneve) Nope. Ani trochę.

Same przeszukujecie odmęty Internetów czy korzystacie z pomocy „uczynnych obywateli”?

(Deneve) Nie oszukujmy się, dużo Kaktusów jest w planach ze względu na ocenki blogów własnych lub znajomych, anonimki też czasem coś dorzucą... Ostatnio dostałam nawet maila od czytelniczki, ale nie miałam jeszcze okazji przyjrzeć się dokładniej tej ocenialni.

(die_Kreatur) Poza tym bycie Pionkiem Sileany zobowiązuje.

(Deneve) No! W końcu jesteśmy z Forum. To już coś!

Czasem czytanie „dobrych rad” oceniających potrafi przyprawić o raka. Jak sobie radzicie z takim stresem i niekiedy traumą?

(Deneve) Ja na przykład opuszczam odmęty Internetów na jakiś czas, żeby informacje przetworzyć i ochłonąć. Głupot wypisywanych na części ocenialni po prostu nie można brać na poważnie, ale jednak jest jakiś drobny problem z tym, by przyjąć do siebie słowa kogoś, komu wydaje się, że naprawdę potrafi krytykować.

(die_Kreatur) Źle, ale to ryzyko zawodowe. Jednym z powodów, dla których rzuciłam moją własną analizatornię, było to, że przytłaczały mnie pokłady głupoty. Nawet teraz czasami mam ochotę tłuc głową w klawiaturę lub klawiaturą w głowę, jednak – znana prawda – rozmowa pomaga.

I z kim wtedy rozmawiasz?

(die_Kreatur) idę na Foruma lub do realnych przyjaciół na  fejsbuka po wsparcie psychiczne. Zmiana zajęcia też pomaga, bo daje odpocząć muskowi.

Jak wiele ocenialni i/lub oceniających „zabił” Kaktus?

(Deneve) Poradnik Pisarki i Oceny Blogów 1. Mimo to wydaje mi się, że to nie koniec, biorąc pod uwagę kilka kolejnych ocenialni mających paść ofiarą Kaktusa...

To na razie niewiele, liczycie na więcej blogowych trupów?

(Deneve) To nie tak, że na nie liczymy, tylko zwyczajnie się ich spodziewamy.

Myślicie, że jesteście już znane i rozpoznawalne w ocenosferze, a nowi oceniający przed Wami drżą, czy to jeszcze za wcześnie?

(Deneve) Myślę, że część oceniających nie zdaje sobie sprawy z naszego istnienia. I czy ja wiem, czy przed nami „drżą”? Raczej są święcie przekonani, że są na tyle dobrzy, by ominąć Kaktusa.

(die_Kreatur) Ja natomiast myślę, że jesteśmy już stosunkowo znane, jak na mały, hermetyczny światek ocenowy. Może nie konkretnie z Kaktusa, ale z ogółu działalności. Pewnie to moja paranoja, ale często mam wrażenie, że ludzie traktują mnie jak asasyna jakiejś zorganizowanej grupy hejterskiej.

(Deneve) Ja się wcale taka znana i suafna nie czuję, to mój pierwszy wywiad, o którym marzyłam! (Nawet nie wspomnieli o mnie na Sznaucerku!)

(die_Kreatur)  Prawdę mówiąc... też jestem w szoku, że ten wywiad naprawdę ma miejsce. Jutro się obudzę i nie będzie po nim ani śladu, tak, tak.

No cóż, Ciocia Ferh lubi zaskakiwać. Wiadomo, że analiza zawiera zwykle specjalnie wybrane fragmenty, „smaczki”, ale żeby je wyłowić, trzeba przeczytać wszystko. Jak często zaliczacie fejsdeski i ile razy mówiłyście sobie, że „nigdy więcej analiz”?

(die_Kreatur) Ja mam Misję, w życiu tak nie powiem! Regularne  facepalmy i headdeski to naprawdę nic wobec poczucia „jak do, kutrzygwiazdka, skomentować, gdy chce się od głupoty wyć”.

(Deneve) Ja już po prostu podczas pisania leżę na biurku, żeby nie robić większej dziury w blacie. Ale nigdy nie powiedziałam sobie „nigdy więcej analiz”. W sumie pewnie dlatego, że mam dziwne (spaczone!) poczucie humoru i tego typu głupoty mnie bawią...

Pisząc analizę, komentujecie na bieżąco, czy macie inne metody?

(Deneve) Komentuję na bieżąco to, co czytam (chodzi mi oczywiście o wyłowione z oceny idiotyczne fragmenty... chociaż w sumie niektóre oceny mogłyby być przekopiowane żywcem do Kaktusa, takie są żenujące). Nie znam w zasadzie innej metody, chociaż zdarza mi się kopiować fragmenty, w których oceniający zwraca na coś uwagę, by pod koniec pokazać, jak sam nie stosuje się do swoich rad. Hipokryzja w ocenkach jest chyba tym, co lubię najbardziej.

(die_Kreatur) Czytamy, zaznaczamy rzeczy do wywalenia i komentujemy na bieżąco.

Na Kaktusie pojawiają się głównie analizy pisane przez Deneve, ale przy ocenie Shiibuyi dołącza do niej die_Kreatur. Która forma pracy Wam bardziej odpowiada? Razem czy osobno?

(Deneve) Mnie to w sumie bez różnicy. Oczywiście to, że będziemy pracować razem, nie znaczy, że żadna z nas nie napisze już niczego „solo”. Kreaturka opublikowała ostatnio jeden post, a ja w wolnych chwilach na wykopaliskach pracuję nad kolejnym. Chociaż z moim jakże porywczym Internetem jest to... raczej trudne. Poza tym teraz czas mam jedynie wieczorami i w czasie nielicznych wolnych dni, tzw. „przepustek”... Ale po wielogodzinnej pracy z łopatą siedzenie przed laptopem jest raczej ostatnią rzeczą, o której myślę. Dlatego do czasu końca moich praktyk piszemy osobno. Później na pewno pojawi się coś, co napiszemy wspólnie.

(die_Kreatur) Mam kompleks, że nie umiem analizować i pasożytuję na Den. Patrząc po opiniach czytelników, o wiele większą popularnością cieszą się jej analizy solo. Osobiście wolę pracować we dwójkę, bo we dwójkę łatwiej uporać się z obezwładniającym stężeniem głupoty.

(Deneve) Mimo to analiza Mortha nie była dość dobrym startem tej nietypowej współpracy, ale teraz na pewno będzie lepiej.

Deneve, czemu tak uważasz? Wydaje mi się, że analiza Mortha została przyjeta bardzo entuzjastycznie.

(Deneve) Analiza Mortha była przede wszystkim bardzo męcząca i, chociaż głupot było wiele, ciężko było wyciągnąć z tego coś, co można by przedstawić naprawdę śmiesznie. Ponadto na moment odeszłyśmy od starego systemu zapisu, który de facto był bardziej przejrzysty i miał większe upodobanie wśród czytelników.

(die_Kreatur) Morth jest specem od bełkotu, jego oceny to jeden wielki mózgotrzep. Trudno to skomentować zabawnie i podać w przystępny dla czytelników sposób. Wiele osób po prostu zmęczyła, zwłaszcza że mocno poszatkowałyśmy komentarzami tekst, przez co jeszcze ciężej było połapać się w Morthowym strumieniu świadomości.

Niekiedy stosujecie osobliwe słownictwo, jak np.: „ómarło mnie to”, „ópojne”, „Borze” itp. Czy natrafiłyście na jakąś uczynną istotę, która próbowała Was usilnie poprawiać?

(die_Kreatur) Jeszcze nie, doczekałam się do tej pory tylko „czerwonego krzyżyka”.

(Deneve) Chyba nie, nawet u najbardziej „topornych” czytelników nie jest aż tak źle z detektorami ironii...

W wypowiedziach podpieracie się różnymi obrazkami, gifami. Dlaczego?

(die_Kreatur) Oceny jednak imho nie mają takiego potencjału jak głupie opka. Mniej bawią potknięcia językowe, a bardziej ogólny absurd rozumowania. Gify w zabawny sposób oddają to, co po przełożeniu na słowa byłoby mało śmiesznym wykładem.

(Deneve)  Wydaje mi się, że czasami łatwiej jest oddać emocje, które nami (dosłownie) targają, choć często robimy to w przerysowany sposób. Poza tym obrazki są dobrym przerywnikiem od niekończącej się ściany tekstu.

Czy wśród różnych ocenialni są jakieś Wasze ulubione? Mam na myśli te bardziej merytoryczne i naprawdę pomocne.

(Deneve) Może zabrzmi to głupio, ale uważam, że na „Pomackamy” jest naprawdę wiele osób, które znają się na rzeczy (i nie mam tu na myśli siebie – JAKA JA SKROMNA). Poza tym cenię raczej pojedyncze oceniające, jak choćby Chiyo.

(die_Kreatur) Po pierwsze, jak powiedziała Den, Pomackamy (i to nie z dumy czy coś, po prostu uważam, że naprawdę każdy zna się na ocenianiu). Po drugie, Kompania Przysięgłych i Szlafrok Śmierciożercy. Po trzecie, Akira z Weryfikatora (to w ogóle jest dobra ocenialnia, ale oceny jej czytam z największą przyjemnością) i Isamar.

Czy Wasi znajomi (ci spoza matrixa) wiedzą, czym się zajmujecie? Jeśli tak, to co o tym myślą, jak reagują?

(die_Kreatur) najbliżsi przyjaciele wiedzą, ale podchodzą do tego bez większego entuzjazmu. Czasami jednak raczę ich co ładniejszymi zdaniami z internetowych dyskusji, bo choć moi znajomi nie interesują się szczególnie tymi zakątkami świata wirtualnego, mają podobne poczucie humoru.

(Deneve) U mnie wie jedna osoba na roku, dowiedziała się przypadkiem, gdy zaczęła czytać też moje opowiadanie. Jest fanką i goni mnie do pisania kolejnych Kaktusów/rozdziałów lub notek. Ponadto zachęca inne osoby do czytania mojej radosnej tfurczości. Ale ogólnie nie afiszuję się z tym „w realu”. No, wie też moja druga połowa, ale on z kolei, chociaż nie przeszkadza mu to, co w tych Internetach robię, zwyczajnie tego nie rozumie.

Jeśli to nie tajemnica, to chciałam zapytać o to, czym się zajmujecie na co dzień?

(die_Kreatur) Oesu, teraz w wakacje dzielę czas między ocenki dla Sileany, spotkania ze znajomymi, trollowanie ocenialni i fangirlowanie Ghosta (bo to bardzo ważna część mojego życia jest). W trakcie roku szkolnego uczę się dużo, czytam tonami Mądre Książki, chodzę dwa razy w tygodniu na kurs rysunku i na koncerty tak często, jak tylko się da. W tym roku do puli zajęć dojdzie mi kurs szwedzkiego i prawo jazdy. I matura.

(Deneve) U mnie nie będzie to nic ciekawego, maturę już zdałam, prawo jazdy też mam, więc nic szczególnego w moim życiu się nie dzieje. Jestem archeologiem. Obecnie jestem w trakcie badań archeologicznych. A tak z rzeczy bardziej przyziemnych – piszę opowiadania, oceniam, rysuję, czytam, tłukę się po koncertach, konwentach i tak dalej. W tym roku planuję nawet organizację panelu dotyczacego Archeologii Eksperymentalnej na Coperniconie.

Co jest dla Was największą inspiracją w życiu?

(Deneve) BON JOVI. A tak poważnie, to inspiracją jest dla mnie świat, który mnie otacza. Banał, wiem, ale niewiele potrzeba, żeby mnie zainspirować lub zachwycić. Potrafię docenić drobiazgi.

(die_Kreatur) Chyba jednak muzyka. Bardzo często chodzę na koncerty, czytam dużo wywiadów, no i z moją tendencją do overthinkingu jestem w stanie znaleźć głębokie przemyślenia wszędzie. Poza tym przyjaciele i moja nauczycielka rysunku. A, i forum Sierżant und Saper – gdybym nie trafiła tam trzy lata temu, teraz byłabym zupełnie inną osobą.

Wywiad chciałabym zakończyć kwestionariuszem Bernarda Pivota. Postarajcie się odpowiedzieć „z marszu”, a danej odpowiedzi już nie zmieniać.  

 (Kwestionariusz ten pochodził z programu telewizyjnego "Bouillon de Culture" prowadzonego przez Bernarda Pivota. Niektórzy mogą go znać z programu "Inside the Actor's Studio", który można oglądać na Ale Kino!.)

1. Jakie jest Twoje ulubione słowo?

(Deneve) Ertebølle-Ellerbek.

(die_Kreatur) Merkwürdig.

2. Jakie jest Twoje najmniej lubiane słowo?

(Deneve) Kampania.

(die_Kreatur) Jak spotykam się z „die Kreatur” używanym jako słowo, to tak jakoś serce mi szarpie.

3. Co Cię pobudza kreatywnie, duchowo lub emocjonalnie?

(Deneve) Muzyka Bon Jovi.

(die_Kreatur) Muzyka rozmaita, ładne rysunki, książki, wywiady.

4. Co Cię przygasza?

(Deneve) Zła pogoda.

(die_Kreatur) Słuchanie nieustającego narzekania na moją klasę.

5. Jakie jest Twoje ulubione przekleństwo?

(Deneve) Serio? „K***a”, bo taka polska jest.

(die_Kreatur) Cholera. Loffciam „cholerę” od czasu, gdy po raz pierwszy przeczytałam Wiedźmina.

6. Jaki dźwięk lubisz najbardziej?

(Deneve) Wstęp do “Not running anymore”.

(die_Kreatur) Mój Cthulhu, nie wiem... Chyba bicie dzwonów.

7. Jakiego dźwięku nienawidzisz?

(Deneve) Bzyczenie komara!

(die_Kreatur) Telefonu domowego, który to telefon mam zainstalowany w pokoju. Jezu, wyrzucę kiedyś to draństwo przez okno.

8. Jaki zawód oprócz swojego chciałbyś wykonywać?

(Deneve) Chciałabym móc utrzymywać się z pisania.

(die_Kreatur) Chciałabym studiować na ASP i być profesjonalnym artystą, ale nie umiem się zdecydować na ten krok. Chciałabym też pisać recenzje do Teraz Rocka – może kiedyś...?

9. Jakiego zawodu nigdy nie chciałbyś wykonywać?

(Deneve) Nigdy nie chciałabym pracować na kasie na stacji benzynowej...

(die_Kreatur) Architekt, lekarz. Nie, dziękuję.

10. Jeśli Niebo istnieje, co chciałbyś usłyszeć gdy dotrzesz do Bram Raju?

(Deneve) „Czekaliśmy na ciebie, impreza już trwa!”

(die_Kreatur) „To pomyłka, Twój czas jeszcze nie nadszedł, wracaj na ziemię do swojego ciała.”

Bardzo dziękuję Wam za wywiad i poświęcony czas. Mam nadzieję, że Kaktus rozkwitnie, a na Waszych analizach wyrośnie pokolenie odpowiedzialnych i świadomych oceniających, czego Wam z całego serca życzę. Dziękuję raz jeszcze!

(Deneve) My również dziękujemy (tyle suafffy, Leleth, bój się, nadchodzimy)!

(die_Kreatur) Czy możemy jeszcze kogoś pozdrowić?

Proszę.

(die_Kreatur) W takim razie pozdrawiamy wszystkie jaźnie zgromadzone na Susowym Forumie i wszystkich Wielkich Przedwiecznych zrzeszonych na Mackalni.

(Deneve) Ja to chciałabym pozdrowić wszystkie multikonta Łyżki.

Małe sprostowanie.

Wywiad przeprowadzany był dzień przed pojawieniem się wzmianki o Kaktusie na Sznaucerku, stąd wypowiedź Deneve, która stwierdza, że nawet tam o nich nie pisali.

Ferhora